Η παρουσίαση των συγκεκριμένων ταινιών –αναλυτική και κριτική ταυτόχρονα- θα έχει ως αφετηρία την σκέψη ότι αυτές έχουν αποτελέσει είτε τα αρχέτυπα συγκεκριμένων κινηματογραφικών ειδών (για παράδειγμα, του γουέστερν, του εξπρεσιονισμού, του νεορεαλισμού, του φιλμ νουάρ, του μοντερνισμού, του μαγικού ρεαλισμού) είτε κορυφαίες στιγμές τους.
20 αρχετυπικές ταινίες: ανάλυση & κριτική προσέγγιση
(2 ταινίες ανά μάθημα)
Συντονισμός: Μάκης Μωραίτης
10 συναντήσεις τρίωρες, τις Κυριακές, από 18:00 – 21:00
Έναρξη Σεμιναρίου: Κυριακή 13/3
Ώρες διεξαγωγής : κάθε Κυριακή 18:00 – 21:00
Υπόλοιπα Μαθήματα: ΜΑΡΤΙΟΣ 20 & 27/3 (αν δεν μεταφερθεί λόγω εθνικής εορτής), ΑΠΡΙΛΙΟΣ 3, 10 & 17/4, ΜΑΪΟΣ 8, 15, 22 & 29/5, Ιούνιος 5/6
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
Η παρουσίαση των συγκεκριμένων ταινιών –αναλυτική και κριτική ταυτόχρονα- θα έχει ως αφετηρία την σκέψη ότι αυτές έχουν αποτελέσει είτε τα αρχέτυπα συγκεκριμένων κινηματογραφικών ειδών (για παράδειγμα, του γουέστερν, του εξπρεσιονισμού, του νεορεαλισμού, του φιλμ νουάρ, του μοντερνισμού, του μαγικού ρεαλισμού) είτε κορυφαίες στιγμές τους. Θα καταδεικνύεται αυτό ακριβώς: ως προς τι, είτε από πλευράς περιεχομένου είτε από πλευράς μορφής, οι ταινίες αυτές, οι σκηνοθέτες τους δηλαδή, προσδιόρισαν κατά κάποιο τρόπο τις συνιστώσες του κάθε είδους ή ανανέωσαν τις προηγούμενες μορφές τους.
Ταυτόχρονα, θα γίνονται εμπεριστατωμένες αναφορές και στο υπόλοιπο έργο αυτών των δημιουργών, θα προσδιορίζονται τα ενδιαφέροντα και η γραφή τους.
Τέλος, τα παιδιά, όσοι τουλάχιστον έχουν κάποιο ελεύθερο χρόνο, θα γράφουν κριτικές πάνω σε συγκεκριμένες ταινίες που ανήκουν σε αυτά τα είδη.
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΛΥΣΟΥΜΕ:
Νοσφεράτου (Φρίντριχ Μουρνάου, 1922)
Ο δράκος του Ντίσελντορφ (Φριτς Λανγκ, 1931)
Η ταχυδρομική άμαξα (Τζον Φορντ, 1939)
Η λεωφόρος της Δύσεως (Μπίλι Γουάιλντερ, 1950)
La strada (Φεντερίκο Φελίνι, 1954)
Ο άρχων του τρόμου (Όρσον Γουέλς, 1958)
Χιροσίμα, αγάπη μου (Αλέν Ρενέ, 1959)
Μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1961)
Ζυλ και Τζιμ (Φρανσουά Τριφώ, 1962)
Ο μικρός στρατιώτης (Ζαν Λικ Γκοντάρ, 1962)
Οκτώμιση (Φεντερίκο Φελίνι, 1963)
Κόκκινη έρημος (Μικελάντζελο Αντονιόνι, 1964)
Η ωραία της ημέρας (Λουίς Μπουνιουέλ, 1967)
Αναπαράσταση (Θόδωρος Αγγελόπουλος, 1970)
Ο Τζόνι πήρε τ’ όπλο του (Ντάλτον Ντράμπο, 1972)
Μια γυναίκα εξομολογείται (Τζον Κασαβέτης, 1974)
China town (Ρομάν Πολάνσκι, 1974)
Η αυτοκρατορία των αισθήσεων (Ναγκίσα Όσιμα, 1976)
Μανχάταν (Γούντι Άλεν, 1979)
Ου φονεύσεις (Κριστόφ Κισλόφσκι, 1988)
(ο παραπάνω κατάλογος των ταινιών ενδέχεται να αλλάξει, με ενημέρωση του τμήματος κατά τη διάρκεια των συνεδριών)
Μάκης Μωραίτης
