Το Λαζαρέτο της Σύρου - Θράσος Καμινάκης
Από τα πρώτα κιόλας χρόνια, μετά την Ελληνική Επανάστασητου 1821, η πανούκλα, όπως και πολλές άλλες μεταδοτικές ασθένειες, εκδηλώθηκαν σποραδικά, με τη μορφή επιδημίας, κυρίως σε λιμάνια κοντά στις πόλεις, και στα νησιά της Ελλάδας που είχαν συμμετάσχει στον πόλεμο, εξ αιτίας της συρροής πολυάριθμων ελληνικών και συμμαχικών πλοίων.
Ιστορίες μικρού μήκους - Συλλογή κειμένων
Είκοσι ήταν οι νέοι λογοτέχνες του Μικρού Πολυτεχνείου στον «Κήπο με τα μπονζάι» του 2019 και είκοσι ένας είναι τώρα με τις «Ιστορίες μικρού μήκους» το 2020. Όλοι τους θήτευσαν σε εργαστήρια για το Μικροδιήγημα και νιώθω ευτυχής που μπορώ, με την ευκαιρία, να σας τους παρουσιάσω μέσα από τα «ολοδικά τους λόγια» που μιλούν ξάστερα για τα έργα τους. Απολαύστε τους
Ο Κήπος με τα Μπονζάι - Συλλογή κειμένων
Συλλογή κειμένων μικρής φόρμας (Μπονζάι) νέων Ελλήνων λογοτεχνών, που διδάχθηκαν την τεχνική στο Μικρό Πολυτεχνείο.
Επί λέξει - Η τάξη της Λίνας - Συλλογή κειμένων
Σ' αυτές τις συναντήσεις πέφταμε όλοι με καρδιά σ' αυτή τη μάχη για δημιουργική έκφραση. Δινόταν κάθε φορά ένα θέμα κι άλλος σε πεζό λόγο άλλος σε έμμετρο, συνέθετε το κείμενό του. Το διαβάζαμε όλοι μπροστά σε όλους, για να δοθεί το μπράβο, ή το ξανά, ή κάποιες επί μέρους παρατηρήσεις, που θα ωφελούσαν.
Απλο ποίηση - Μέμα Γενεράλη
Μάθαμε για τον έρωτα απ’ τις αφίσες. Στα μισάνοιχτα χείλη που υπόσχονταν τη ζωική λούφα κολλήσαμε τα χείλη μας. Κι ήταν η γεύση του glossy paper στυφή. Και φτύσαμε. Όχι, δεν ήταν απλοποίηση. Ήταν παραποίηση.
Ήλιος στο μπαλκόνι - Μαρία Χουσάκου
Σ' αυτές τις συναντήσεις πέφταμε όλοι με καρδιά σ' αυτή τη μάχη για δημιουργική έκφραση. Δινόταν κάθε φορά ένα θέμα κι άλλος σε πεζό λόγο άλλος σε έμμετρο, συνέθετε το κείμενό του. Το διαβάζαμε όλοι μπροστά σε όλους, για να δοθεί το μπράβο, ή το ξανά, ή κάποιες επί μέρους παρατηρήσεις, που θα ωφελούσαν.
αυτονόητα - Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη
«Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται». «Είναι φως φανάρι». «Θέλει και ρώτημα;» Όλα όσα ευκόλως παραλείπονται τα θεωρούμε «αυτονόητα». Τι είναι όμως τα αυτονόητα;
Σώματα δίχως χρόνο - Δέσποινα Σιμάκη
Σ' αυτές τις συναντήσεις πέφταμε όλοι με καρδιά σ' αυτή τη μάχη για δημιουργική έκφραση. Δινόταν κάθε φορά ένα θέμα κι άλλος σε πεζό λόγο άλλος σε έμμετρο, συνέθετε το κείμενό του. Το διαβάζαμε όλοι μπροστά σε όλους, για να δοθεί το μπράβο, ή το ξανά, ή κάποιες επί μέρους παρατηρήσεις, που θα ωφελούσαν.
Ως το ανέφικτο - Μαρία Χριστινάκη
Έρχονται συχνά με το αεράκι ευωδιές απ’ τον διπλανό κήπο· γαζία ως το φθινόπωρο την άνοιξη οι νεραντζιές ρόδα και γιασεμιά το καλοκαίρι. Μα εγώ μονάχα ένα γεράνι ταπεινό έχω στο μπαλκόνι μου· αυτό ποτίζω. Όμοια, την ποίησή μου. Μαρία Χριστινάκη
Όαση - Γεωργία Μπίρμπα
Κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της Γεωργίας Μπίρμπα, στην οποία περιλαμβάνονται 40 ποιήματα σε τέσσερις ενότητες: Έρωτας, Παρίσι, Κόσμος, Λέξεις. Η «Όαση» δεν είναι παρά η πόρτα που άνοιξε η ίδια για να βγει και να περπατήσει στους δρόμους της Γραφής, ελεύθερη και δυνατή».
Η Απαγορευμένη Αίθουσα - Φωτεινή Αποστολοπούλου
Έτος 2198 μ.Χ. Στη Γη δεν υπάρχει πια τεχνολογία, δεν υπάρχουν επιστήμονες. Εκδιώχθηκαν όλοι πριν από εκατό χρόνια και ζουν στον Πλανήτη που έχουν κατασκευάσει, τον Πλανήτη ΜΒ (Μη Βία). Έναν Πλανήτη χωρίς βία, χωρίς τέχνη, χωρίς προβλήματα. Από τη Γη φτάνουν στον Πλανήτη ΜΒ κυνηγημένοι, ένας άντρας, ο Τζιμ, και μία γυναίκα, η 42. Ο ερχομός των δύο Γήινων φέρνει μεγάλες ανατροπές στον Πλανήτη ΜΒ. Κι ενώ η αγωνία για την κατάσταση της Γης κορυφώνεται, αποκαλύπτονται οι πολιτικές ίντριγκες και τα κίνητρα των κατοίκων του Πλανήτη ΜΒ, η κρυφή αποστολή του Τζιμ στη Γη, φανερώνεται για πρώτη φορά το μεγάλο μυστικό της Απαγορευμένης Αίθουσας, ο καταλυτικός ρόλος της 42 και η σημασία της Τέχνης στη σωτηρία της Γης.
Όταν δακρύζει ο λύκος - Πρόδρομος Κοσμίδης
«Δεν θα σε ξαναφωνάξω», του είπα, όταν κάρφωσα το σταυρό στο λασπωμένο προσκέφαλο της Σοφίας. «Φεύγω. Μείνε εσύ με τους ανθρώπους. Εγώ θα πάω με τα’ αγρίμια».
Τα χρόνια που με σφράγισαν - Γεωργία Μπίρμπα
Είναι περίεργο πώς ξεκλειδώνει η μνήμη και αρχίζεις να θυμάσαι. Ειλικρινά, δεν περίμενα ότι θα ξύπναγαν τόσες αναμνήσεις, που ήταν καλά κρυμμένες για πολλά χρόνια στα βάθη της ψυχής μου. Πρόσωπα, ονόματα, γεγονότα, πόλεις, δρόμοι, αξιοθέατα. Όσο με πήγε μακριά η μνήμη μου, τα κατέγραψα. Το μόνο που δεν μπόρεσα να μεταφέρω σήμερα είναι τα συναισθήματα.
λειψό πλευρό - Έμμυ μπαξοπούλου
Η πρώτη ποιητική συλλογή της έμμυς μπαξοπούλου περιλαμβάνει τις ενότητες ποιημάτων της: λειψό πλευρό, στη χώρα του ποτέ, λαϊκή απογευματινή, η μουσική της επιθυμίας, η βαρύτητα και τ’ αηδόνι μαζί.
Ό,τι απομένει δαίμονες και άγγελοι - Έμμυ Μπαξοπούλου
Πέντε ενότητες συνυπάρχουν στη δεύτερη ποιητική συλλογή της Έμμυς Μπαξοπούλου «Ό,τι απομένει δαίμονες και άγγελοι» (ομοιοστασία, παρεμβολή στην οθόνη μια μικρούλα καρδιά, με τις γοργόνες ανεβαίνει κι η απόκρημνη ομίχλη, ό,τι απομένει δαίμονες και άγγελοι, μπαλάντα για ένα καλοκαίρι)
