Ένας Κύκλος έξι συναντήσεων για τις σημαντικότερες περιόδους, κινήματα και ρεύματα της Τέχνης, δια χειρός Ειρήνης Χρυσοχέρη.
Εισηγήτρια: Χρυσοχέρη Ειρήνη
Έναρξη με εισαγωγικό μάθημα: Δευτέρα 24/10/2022
Διάρκεια: 6 διαδικτυακές συναντήσεις
Πρόγραμμα: Κάθε Δευτέρα, 19:00 – 21:00
Κόστος Σεμιναρίου: 130€+ΦΠΑ
Προγραμματίζεται Επόμενος Κύκλος από τον Δεκέμβριο του 2022 με τίτλο “Πολιτιστικό Σαφάρι στην Αίγυπτο των Τεχνών” (Τμήμα Web & Live)
Η ΥΛΗ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
Ι. Εισαγωγή
Αναδρομή στις σημαντικότερες περιόδους και κινήματα της τέχνης.
ΙΙ. Γνωριμία με το εικαστικό αλφάβητο και τα έργα τέχνης
Ανάλυση των εικαστικών στοιχείων (σημείο, γραμμή, σχήμα, χρώμα, υφή), προσέγγιση του εσωτερικού τους χαρακτήρα, επισήμανση συμβολικών μηνυμάτων και σύνδεσή τους με τους νόμους της φύσης. Πρακτική εφαρμογή σε έργα μεγάλων δημιουργών.
ΙΙΙ. Συνθέτοντας γραμμές, χρώματα, σχήματα και υλικά
Παρουσίαση των αρχών της σύνθεσης μέσα από επιλεγμένα έργα ζωγραφικής. Περιγράφονται τα βασικά στοιχεία σύνθεσης του ζωγραφικού έργου και εξετάζονται η σύλληψη του θέματος, η οργάνωση, η ιεράρχηση, ο ρυθμός και η ενότητα. Μέσα από παραδείγματα της σύγχρονης τέχνης αναδεικνύεται ο ρόλος του τυχαίου και η δημιουργία αφηρημένων συνθέσεων.
ΙV. Φως και Σκιά: αποκάλυψη και έκφραση
Παρουσίαση της φυσικής υπόστασης του φωτός και της σχέσης του με το τεχνητό. Η αξία του φωτισμού, η δυναμική στην επικοινωνία και η δυνατότητα διαμόρφωσης εντυπώσεων και συναισθημάτων. Ο ρόλος του φωτός και της σκιάς στη Δυτική ζωγραφική (πλαστικότητα, αντιθέσεις φωτοσκίασης, ψυχολογικά χαρακτηριστικά). Νέες χρήσεις φωτός και σκιάς στη σύγχρονη τέχνη.
V. Το χρώμα και οι συμβολικές του προεκτάσεις
Εισαγωγή στο χρώμα και τις ιδιότητές του. Χρωματικές κλίμακες, ψυχολογία και συμβολισμοί χρωμάτων, χρωματική παλέτα, συνδυασμοί και εφαρμογές. Μελέτη της διαχρονικής χρήσης του χρώματος σε έργα μεγάλων δημιουργών.
VI. Αποδόσεις του χώρου σε δισδιάστατες επιφάνειες
Μέσα από παραδείγματα συγκεκριμένων καλλιτεχνών, μελετάται η πορεία από την προσπάθεια απόδοσης του πραγματικού χώρου σε δισδιάστατες επιφάνειες, στη δημιουργία τολμηρών ψευδαισθήσεων και αμφιλεγόμενων χώρων, έως τη δημιουργία -στα τέλη του 19ου αιώνα- μιας νέας αντίληψης που οδήγησε στην κατάργησή του.
