Το Σεμινάριο Κόμικς ανοίγει ξανά τις πόρτες στη δημιουργική ιδιαιτερότητα της 9ης τέχνης. Τα πρώτα βήματα μας στον κόσμο του κόμικ, η επιθυμητή αυτονομία της εικόνας πλάι στην παράλληλη ροή της ιστορίας, οι βασικές αρχές σκηνοθεσίας, η ψυχολογία των χρωμάτων, η ενσάρκωση των χαρακτήρων, το ύφος, το είδος, η εποχή και το νόημα.
Εισηγήτρια: Ελευθερία Ντέλλα
Έναρξη: Αναμένεται
Λίγα λόγια για το Σεμινάριο Κόμικς:
Σκοπός αυτού του σεμιναρίου είναι να μάθουμε να ζωγραφίζουμε εικόνες που διαδραματίζονται μέσα στο χρόνο και αφηγούνται ταυτόχρονα με λόγο την πλοκή μιας ιστορίας.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρχει από πριν μια ιστορία – σενάριο – που βασίζεται πάνω σε φανταστικά ή αληθινά, ιστορικά γεγονότα. Και στις δύο περιπτώσεις όμως οφείλουμε να μελετήσουμε και να ερευνήσουμε, δηλαδή να βρούμε στοιχεία με βάση τις ανάγκες του κειμένου.
Για παράδειγμα, εάν η ιστορία μας διαδραματίζεται σε μία συγκεκριμένη εποχή, πρέπει να βρούμε στοιχεία αυτής όπως την αρχιτεκτονική της, τη μόδα της κλπ. Εκτός αυτού όμως η μελέτη μας βοηθάει να εξάψουμε τη φαντασία μας και να γεννήσουμε ιδέες.
Το κείμενο που θα διαλέξει ο καθένας από εμάς μπορεί να έχει τη μορφή ποιήματος – παραμυθιού – σεναρίου ή ακόμα κι ενός ανέκδοτου. Σε κάθε όμως μορφή κειμένου, για να εισπράξει ο αναγνώστης αυτό που θέλουμε να νιώσει από την εικόνα μας, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε Βασικές Αρχές Σκηνοθεσίας, Ψυχολογία Χρώματος, καθώς και την Ψυχολογία των χαρακτήρων. Έτσι, οι ήρωες μας θα αποκτήσουν σάρκα και οστά και θα πάψουν να είναι χάρτινοι.
Ανεξάρτητα όμως από τα παραπάνω θα πρέπει την κάθε εικόνα μας να την αντιμετωπίσουμε ξεχωριστά ώστε να σταθεί από μόνη της σαν ένα αυτοτελές έργο τέχνης, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελεί μέρος ενός συνόλου με αρχή – μέση – τέλος. Γι’ αυτό χρειάζεται να δώσουμε μεγάλη σημασία στη σύνθεση τόσο στη δημιουργία μιας εικόνας, όσο και στην εικονογράφηση της ιστορίας μας – πράγμα που αποτελεί τη σκηνοθετική ματιά του δημιουργού.
Ένα comic ή ένα εικονογραφημένο βιβλίο που διηγείται μια ιστορία χρησιμοποιεί, όπως και στο cinema, την εικόνα και το λόγο ως βασικά μέσα επικοινωνίας. Στην εικονογράφηση, μία εικόνα μπορεί να εμπεριέχει ένα απόσπασμα από την ιστορία που διηγείται, και αυτό, από μόνο του αποτελεί μία ασυνείδητη ή ενσυνείδητη σκηνοθετική παρέμβαση στο κείμενο.
Στο comic, όπου η εικόνα και ο λόγος έχουν πιο άμεση – ταυτόχρονη – σχέση, και όπου η αφήγηση γίνεται μέσω εικονογραφημένων καρέ (frames), η ανάγκη να σκηνοθετηθεί η εξέλιξη της δράσης είναι αναπόφευκτη και επιτακτική. Η σκηνοθετική ματιά του σκιτσογράφου θα δώσει έμφαση και δύναμη στην πλοκή και τον λόγο εμπλουτίζοντας έτσι το έργο ως σύνολο. Ο σκιτσογράφος είτε το γνωρίζει είτε όχι, τελεί και χρέη σκηνοθέτη την ώρα που δημιουργεί.
Ένα ενσυνείδητο σκηνοθετικά δομημένο έργο θα έχει μεγαλύτερη απήχηση στον αναγνώστη από ένα έργο που έχει μία σκηνοθετική αβεβαιότητα. Τα συναισθήματα του αναγνώστη, και δέκτη εικόνων, θα είναι πλουσιότερα όταν η ψυχολογία των χαρακτήρων και η δυναμική που αναπτύσσεται μεταξύ αυτών αναδύονται δια μέσω της σκηνοθετική ματιάς του δημιουργού.
