Ποια ειναι τα βασικά συστατικά της αφήγησης? Πώς χτίζουμε έναν ήρωα? Πώς οργανώνετε η ατμόσφαιρα της μυθοπλασίας και πια αμαρτήματα πρέπει να προσέξουμε ή να φωτίσουμε?
Ένα πλήρες σεμινάριο που μας βοηθάει να οργανώσουμε και να εξελίξουμε την γραφή μας μέσα από ένα πολύ δημιουργικό άξονα.
Συντονιστής: Χριστίνα Οικονομίδου
Πρόγραμμα: Κάθε Πέμπτη, ώρα 18:30 – 20:30.
Διάρκεια: 10 μαθήματα συνολικής διάρκειας 20 ωρών.
Έναρξη: Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017.
Παρουσίαση: Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017, ώρα 18:30-19:30.
Λίγα λόγια για το Σεμινάριο «8 + 1 θανάσιμα αμαρτήματα της γραφής» – Κώδικες Μυθοπλασίας
Τα παγκοσμίως γνωστά «θανάσιμα αμαρτήματα» είναι 7: Αλαζονεία, Λαιμαργία, Λαγνεία, Οκνηρία, Απληστία, Οργή και Ζηλοφθονία. Αυτό όμως που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι το γεγονός ότι δεν συμπεριλαμβάνονται στα Ευαγγέλια παρά αποτελούν μια μετέπειτα δημιουργία των ιερωμένων της Χριστιανοσύνης και ότι ήταν αρχικά 8. Η «επίσημη» λίστα προέκυψε και επισημοποιήθηκε, μετά από συγχωνεύσεις και προσθήκες, τον 6ο Μ.Χ. αι. από τον Πάπα Γρηγόριο Α’. Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, ωστόσο, δεν αναγνωρίζει επισήμως κανένα αμάρτημα ως θανάσιμο πλην της αμετανοησίας.
Οι σύγχρονες ψυχοθεραπευτικές και ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις, από την άλλη, αξιολογούν και ερμηνεύουν τα «θανάσιμα αμαρτήματα» αναλόγως προς την ανήκεστο βλάβη που προξενούν στον ψυχισμό και τη διανόηση μας, στην ακραία, εμμονική μορφή τους.
Για τις ανάγκες αυτού του σεμιναρίου θα επιχειρήσουμε μια συγχώνευση των παραπάνω προσεγγίσεων και θα κρατήσουμε πέραν των γνωστών επτά αμαρτημάτων ένα επιπλέον, από τα αρχικώς οκτώ διατυπωμένα, αυτό της Λύπης (αλλιώς, κατάθλιψης).
Ασφαλώς η αρμοδιότητα κάθε «γραφιά» δεν είναι να αποφανθεί σε ποιο αμάρτημα υπέπεσε (αν υπέπεσε) ο ήρωας του είτε και να τον δικάσει γι’ αυτό, παρά να χρησιμοποιήσει το πρίσμα τους για να τον φωτίσει αναλόγως. Άλλωστε τόσο ο συγγραφέας όσο και ο ήρωας διατηρούν το δικαίωμα –μερικές φορές και την υποχρέωση- να ενδώσουν για λίγο σε όποιο από τα παραπάνω αμαρτήματα, προκειμένου να επανατοποθετηθούν απέναντι στον κόσμο που μας περιβάλλει και να τον ορίσουν εκ νέου. Πλην ενός, που επίσης προστίθεται στα προηγούμενα για τις ανάγκες του σεμιναρίου και σχετίζεται αμιγώς με τη γραφή: Το αμάρτημα της λευκής σελίδας, το οποίο και αυτονόητα είναι θανάσιμο σ’ ό,τι αφορά την περσόνα του συγγραφέα που ο καθένας μας κρύβει μέσα του.
Στο παρόν σεμινάριο/εργαστήρι ανακατεύουμε ξανά την τράπουλα της αφήγησης κι επαναδιαπραγματευόμαστε τα βασικά συστατικά της (χρόνος, χώρος, μύθος, εστίαση κ.ο.κ) αλλά και τους τρόπους της (αστυνομικό, αυτοβιογραφία, ηθογραφία, ψυχογράφημα, κωμικό κ.λπ.) υπό το πρίσμα των οκτώ θανάσιμων αμαρτημάτων, που θα μας βοηθήσουν να επινοήσουμε και να διαμορφώσουμε τους χαρακτήρες και τα κείμενά μας.
Σε κάθε συνάντηση θα δίνεται μια σύντομη θεωρητική προσέγγιση με παραδείγματα και ασκήσεις που θα διευκολύνουν τους συμμετέχοντες στη δική τους συγγραφική κατάθεση.